ผู้ก่อตั้งหนุ่มศึกหาญซึ่งมีกำลังพลเพียง 31 คน เมื่อ 21.5.58
เจ้าน้อยซอหยั่นต๊ะ (เสียชีวิต วันที่ 14 พฤศจิกายน 1996)เป็นบุตรของเจ้าขุนก่ำ เจ้าครองเมืองบ้านหม้อ กับแม่เจ้าทียอด โดยสายเลือด เป็นเจ้านายเผ่าไตเขิน ตัวเขามีเลือดเนื้อเป็นเจ้าในราชวงศ์ไต และเป็นกลุ่มแรก ที่ตั้งกองทัพขึ้นมาต่อสู้กับรัฐบาลพม่า ในนามของขบวนการหนุ่มศึกหาญ ซึ่งมีเจ้าน้อยซอหยั่นต๊ะเป็นผู้นำ
เมื่อนายพลเนวิน ปกครองประเทศด้วยอำนาจทหาร ก็ได้มีประกาศตั้งสิน บนทั้งจับเป็นและจับตาย เป็นเงินถึง 5 แสนจัส นับว่าเป็นสินบนนำจับที่มีราคาแพง
ในสมัยอูนุเป็นนายกรัฐมนตรี ก็ได้ติดต่อกับนายพลจีน แห่งกองพล 93 ซึ่งได้อพยพเข้ามาอยู่ทางชายแดนตอนใต้ ของรัฐฉาน ที่เมืองหาง เมืองต๋น และเมืองปั่น เพื่อหาทางจับกุม เจ้าน้อยซอหยั่นต๊ะ ตลอดคอยสอดแนมความเคลื่อนไหวของขบวนการกู้ชาติหนุ่มศึกหาญ แต่ก็ไม่สามารถจะทำลาย ผู้นำขบวนการได้สำเร็จ
ต่อมาเจ้าน้อยซอหยั่นต๊ะ ได้ถูกขุนศึกคู่ใจ ที่เคยกอดคอร่วมทุกข์ร่วมสุข ต่อสู้กับกองทัพพม่ามาด้วยกัน ได้ทำการทรยศหักหลัง คุมกำลังพลในบังคับบัญชาของตน เข้าโจมตีค่ายของซอหยั่นต๊ะโดยไม่ทันตั้งตัว จนพ่ายแพะเสียที เขาผู้นั้นก็ไม่ไช่ใครอื่น คือ ขุนศึกส่างซอ
ส่วนเจ้าน้อยซอหยั่นต๊ะ ได้หลบหนีมาอยู่ที่บ้านเชียงดาว จ.เชียงใหม่ พร้อมด้วยครอบครัว แต่การมาอยู่ที่บ้านเชียงดาว เจ้าน้อยก็ต้องประสบกับเหตุการณ์อันไม่คาดหวัง คือมีทหารไตพร้อมทหารจีนฮ่อประมาณ 100 คน ได้บุกมายังบ้านที่เจ้าน้อยอาศัยอยู่ แต่เจ้าน้อยก็เอาตัวรอดไปได้ เนื่องจากทหารที่อารักขาได้ยิงปืนขึ้น 1 นัด ซึ่งบ่งบอกว่ามีเหตุการณ์อันไม่พึงปรารถนาเกิดขี้นเจ้าน้อยจึงกระโดดลงจากหน้าต่าง หลบเข้าพงป่าหญ้าไปทางทิศตะวันตกของบ้าน ซึ่งเป็นบริเวณป่ารก
ทหารได้ยิงปืนขู่ขวัญคนในบ้านเพื่อไม่ให้หลบหนี พร้อมกับตะโกนว่า ทุกคนจงอยู่กับที่อย่าได้คิดหนีเป็นอันขาด เรามิได้ประสงค์จะทำร้ายใคร แล้วพร้อมกันนั้นก็ ได้ตรวจตราดูห้องทุกซอกทุกมุม แต่มิได้พบเจ้าน้อย แล้วทหารพวกนั้นก็สั่งการให้ทุกคนเก็บข้าวของเพื่อจะกลับไปยังแคว้นไต
พอสายหน่อยเจ้าน้อยซอหยั่นต๊ะ หัวหน้าขบวนการหนุ่มศึกหาญ ออกมาจากบริเวณที่ซ่อน เข้ารายงานตัวกับ พ.ตต.วิชัย กลับเจริญ หลังจากนั้น ก็พาภรรยากลางนางหลู่ ซึ่งหนีรอดจากทหารมาได้ จึงพากันเข้าเชียงใหม่พื่อพ้นจากอันตรายชั่วคราว
เจ้าน้อยซอหยั่นต๊ะ ซึ่งมึความห่วงใย ในเรื่องการกู้ชาติของไตยเป็นที่ตั้ง รองจากความห่วงใยในเรื่องนี่ ก็คือความเจ็บช้ำ ที่ถูกส่างซอ ลูกน้องเก่าทรยศ จึง คอยสดับตรับฟ้งเหตุการณ์ในรัฐไตตลอดมา
ในสมัยอังกฤษเข้ามาปกครอง เจ้าน้อยซอหยั่นต๊ะได้เข้าเป็นทหาร ในสังกัดกองทัพบกอังกฤษ เมื่อสงครามโลกครั้งที่ 2 เจ้าน้อยได้ประจำการอยู่ที่ประเทศอินเดีย ต่อมาภายหลังพม่าได้เอกราชคืนจากอังกฤษแล้ว ได้ลงมติในรัฐสภา ให้เมืองบ้านหม้อเป็นรัฐกะฉิ่น เพราะมีชาวกะฉิ่นอพยพไปอยู่มากกว่าชาวไตผู้เป็นเจ้าเดิม แม้ผู้ครองเมืองจะเป็นเจ้าฟ้าไตก็ตาม การกระทำของพม่าเช่นนี้ เจ้าน้อยซอหยั่นต๊ะ ซึ่งเป็นทายาทของขุนก่ำไม่พอใจเป็นอย่างมาก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้
เจ้าน้อยซอหยั่นต๊ะ ซึ่งเป็นนักการทหาร ไม่ใช่นักการเมือง แต่การเมืองเข้ามาเล่นงานจนได้ เมื่อให้บ้านหม้อเป็นรัฐของกะฉิ่นแล้ว ขุนก่ำก็ต้องถูกปลดจากตำแหน่งเจ้าฟ้า และไม่แต่ขุนก่ำเท่านั้น บรรดาเจ้าฟ้าอีกหลายเมืองก็ถูกปลดเช่นเดียวกัน ต่างเดือดร้อนต้องทิ้งบ้านเรือนหลบหนีกัน
เจ้าน้อยซอหยั่นต๊ะ พร้อมด้วยเจ้าน้อยอ่องแห่งเมืองคำตี เจ้าขุนคำแหลงผู้เป็นญาติสนิทได้พากันไปพบเจ้าห่มฟ้า เจ้าเมืองแสนหวี เพื่อปรึกษาเรื่องที่พม่ายกเอาเมืองของตนไปเป็นรัฐกะฉิ่น เท่ากับเป็นการทำลายล้าง กำลังของพวกไตโดยทางอ้อม
แต่ไม่มีทางแก้ไขอย่างไรเพราะทหารพม่าเต็มเมืองไปทุกเมือง ในที่สุดเจ้าห่มฟ้า เลยชวนเจ้าน้อยซอหยั่นต๊ะ อดีตในร้อยโทหนุ่ม ให้อยู่ช่วยงานของการรวมชาติไต ในเมืองแสนหวี
แต่นั้นมาเจ้าน้อยซอหยั่นต๊ะ ก็ได้มีหน้าที่เป็นผู้ประสานงาน ระหว่างเจ้าฟ้าเมืองแสนหวี กับเจ้าฟ้าเมืองอื่น ๆ ทำให้กว้างขวางในวงการเมืองของรัฐฉาน มากขึ้นตามลำดับ และทำให้วงการรัฐบาลพม่าจับตาดูอย่างไม่คลาดสายตา เพราะรายงานจากสายลับของอูนุว่า นายทหารหนุ่มแห่งอดีตกองทัพอังกฤษ ได้รับความไว้วางใจ จากบรรดามุขบุรุษของชาวไตมาก และกำลังดำเนินการติดต่อที่จะแยกอำนาจการปกครองไปจากรัฐบาลพม่า หลังจากที่ร่วมเป็นสหายกันมาสิบปี
เจ้าน้อยซอหยั่นต๊ะ ได้ปราศรัยและถ่ายถามความคิดเห็นของ บรรดากำนัน ผู้ใหญ่บ้าน พระสงฆ์ ตลอดจนพ่อค้าและประชาชนทั่วไป ชนชาวไตทั้งหลาย นับตั้งแต่ เมืองกึ๋ง เมืองลายค่า เมืองหนอง เมืองปั่น เมืองโต๋น เมืองสาด เมืองหมอกใหม่ เมืองพยาก เมืองเป็ง เมืองยอง แล้วมีเสียงเห็นพ้องต้องกันว่า ชาวไตทั้งหมดควรจะแยกตัวออกเป็นชาติเอกราช และนั้งประเทศขึ้นเป็นอิสระ โดยไม่ขึ้นกับพม่า
เจ้าน้อยซอหยั่นต๊ะ ได้ทำความรู้จำกับหัวหน้าชาวไตในเมืองเหล่านั้น อย่างกว้างขวางแล้ว ได้นำเรื่องราวต่างๆ มาบรรยายให้เจ้าฟ้าทราบถึงความคิดเห็นและความต้องการของประชาชนว่าเป็นอย่างไร
อีกด้านหนึ่งก็ ได้มีพระสงฆ์ผู้รักชาติ เช่น พระปั่นติต๊ะ ออกเทศน์สั่งสอนประชาชน เกี่ยวกับ การกู้ชาติ ให้ประชาชนฟัง บรรจบกันทั้งสองฝ่าย พระปั่นติต๊ะองค์นี้ เคยไปขอให้ อูนุ ปล่อยตัวเจ้าน้อยซอหยั่นต๊ะตอนที่ถูกจับไปขัง โดยไม่มีหลักฐานการทำผิด ต่อมาคนทั้งสอง ก็ได้ร่วมมือกันตั้งขบวนกู้ชาติหนุ่มศึกหาญขึ้นมา
แม้รัฐบาลพม่า พม่าได้ยอมปล่อยตัวเจ้าน้อยซอหยั่นต๊ะมาแล้ว ก็ได้ติดตามดูพฤติกรรมของเขาตลอด การตั้งขบวนการกู้ชาติหนุ่มศึกหาญขึ้นมานั้น ทางพม่าได้ทุ่มเทเงินหลายล้าน เพื่อทำลายล้างขบวนการนี้ให้ได้ เพราะถือว่าเป็นอันตรายต่อรัฐบาลพม่าอย่างมาก และได้ทำการโฆษณาให้ประชาชนเข้าใจผิดว่า เจ้าน้อยซอหยั่นต๊ะ มิใช่เป็นเชื้อสายชนชาติไต แต่เป็นจีนฮ่อ บางทีโฆษณาหาว่า หัวหน้าขบวนการกู้ชาติ ที่อยู่ทางชายแดนติดต่อกับประเทศไทย ได้ยักยอกเบียดเบียนเอกเงินทองทรัพย์สินที่ประชาชน พ่อค้าบริจาคให้ซื้ออาวุธ และดำเนินการกู้ชาติ ไปบำรุงบำเรอความสุขของตนเองและพักพวกหมดสิ้น ไม่ได้ช่วยชาติอย่างแท้จริง การโฆษณาเช่นนี้ ได้ทำให้พ่อค้า ประชาชน ที่เสียสละ พากันหมดศรัทธาต่อผู้กู้ชาติ ซึ่งทำงานลำบากอดอยากอยู่ในป่า
เครื่องมือการทำลายล้าง ขบวนการกู้ชาติที่พม่าใช้อย่างได้ผล ก็คือพวกทหารจีนกองพล 93 ที่รัฐบาลพม่าจ้างไว้ พวกทหารจีนกองพล 93 ได้กระจัดกระจายอยู่ตามชายแดนรัฐฉานและชายแดนไทย นอกจากใช้กำลังคอยจู่โจม กองกำลังกู้ชาติหนุ่มศึกหาญแล้ว ก็ยังมีจีนฮ่อลูกครึ่งในประเทศไทย คอยถ่ายทอดข่าว จากกองพล 93 กล่าวร้ายป้ายสีขบวนการกู้ชาติอยู่เป็นประจำ
แต่อย่างไรก็ตาม เจ่าน้อยซอหยั่นต๊ะ ก็ยังยืนหยัดกับพี่น้องขบวนการกู้ชาติ อย่างอยู่ยงคงกระพัน เมื่อปลอดภัยจากลูกน้องผู้ทรยศ และถูกฝ่ายพม่าใช้ทหารจีนฮ่อ บุกเข้าจับตัวที่เชียงดาวแล้ว เจ้าน้อยซอหยั่นต๊ะ ก็ได้รวบรวมพลพรรคที่สนิทกัน เป็นกองกำลังขบวนการกู้ชาติ ย้อนกลับเข้าไปสู่รัฐฉานอีกครั้ง
|
ถึงแม้ตัวจะตายสลายไป แต่ชื่อเสียงและประวัติความกล้าหาญของท่านยังอยู่
ที่มาwww.taiyai.net
လိူၼ်တႆး 26/พ.ย.2016
